Późna nowożytność a prawo

Prawo jako zagadnienie humanistyczne nabrało rozpędu przede wszystkim wraz z okresem oświecenia i jego rozwojem, ponieważ to właśnie mniej więcej wówczas został zaprezentowany Kodeks Napoleona. To wydarzenie, przez wielu znawców prawa i filozofii oraz teorii prawa uznawane jest przede wszystkim za wyznacznik etapu prawa pozytywizmu, następowało na posiedzeniu Rady Stanu, która miała miejsce w roku 1865.
W zakresie oświecenia i rozwoju prawa w tym momencie, warto dodać, że wtedy to bardzo sprawnie pracowano nad pojawianiem się kolejnych ogólnych, generalnych postulatów, jakie miały mówić o szeroko następującej uniwersalizacji prawa jako systemów obowiązujących odgórnie nad poszczególnymi organizmami państwowymi.

W głównej mierze wiązało się to z pojęciem wyłączności prawa skodyfikowanego, które rozwinęło się wraz z biegiem czasu. W zasadzie nie da się ukryć, że właśnie oświecenie stało się okresem, gdy bardzo dynamicznie nastąpiła kodyfikacja prawa, a także rozwój koncepcji prawa natury. W ten sposób zaczęto tworzyć prawo, jako coś co przynajmniej fragmentarycznie zostało uniezależnione od tradycji rozwoju prawa zwyczajowego. W momencie, kiedy zaczął dominować liberalizm z kolei, mamy tu na myśli liberalizm gospodarczy, prawo prywatne zaczęło ulegać silnemu przeobrażeniu, stanowiąc nieograniczoną dziedzinie, która wiązała się z posiadaniem, własnością i swoboda w zakresie zawierania umów i ich weryfikowania. Wtedy to także ukształtowały się dziedziny takie jak między innymi prawo gospodarcze, prawo pracy czy nauka o prawie karnym.
Autor artykułu: